Ibiza '25: Something to be grateful for

Bestemming: Ibiza 🏝️

• Duur: 8 dagen

• Vervoer: Vliegtuig

• Reisgezelschap: Wij 3, oma en bonus-opa

• Periode: Sep/okt

Bij elk uitstapje/ reis geldt:

Alle uitstapjes en vakanties zijn vooral praktische uitdagingen en zorgen om evt. infecties of andere lichamelijke kwaaltjes. Echter laten wij ons hierdoor niet (langer) tegenhouden om te doen wat wij het liefste doen: samen tijd doorbrengen, nieuwe plekken ontdekken en ons te laten verwonderen door - en onderdompelen in onbekende landschappen en culturen.

Lichtpuntjes op wielen: onze reis van het najaar 2025 🌍✨

Het najaar van 2025 werd voor ons een reis om extra dankbaar voor te zijn.

Want deze reis… kregen we cadeau. Ja, echt waar!

Met tranen in onze ogen namen we dit aanbod vorig jaar via Facetime in ontvangst. Oma en bonus-opa waren toen op Ibiza en verbleven bij een prachtig, rustig gelegen B&B van een lokaal koppel uit Zuid-Limburg. Toen ze hoorden over onze situatie, belden ze ons: “Kom naar Ibiza, jullie zijn meer dan welkom". Waarom? Uit dankbaarheid dat zij op Ibiza mogen wonen.

Wij? Verbaasd, ontroerd en vooral dankbaar. En met hernieuwde dosis vertrouwen richting de toekomst.

Waarom dit zo bijzonder voelt? In een wereld vol bureaucratie, negativiteit en geld-gedreven keuzes, waarin gezinnen met een rugzakje het niet altijd makkelijk hebben, waarin velen de connectie met alles om ons heen zijn kwijtgeraakt, en gevoelsmensen nog vaak in de minderheid zijn… juist daarom is zo’n onverwacht gebaar van empathie, goedheid en verbondenheid een lichtpuntje dat je hart verwarmt.

En dat is precies wat reizen ons geeft: niet alleen nieuwe plekken, maar nieuw vertrouwen, herinneringen en vooral energie💙

🌍Heenreis Eindhoven-Ibiza

Here we go ! Met onze Pawpatroller bepakt en bezakt naar luchthaven Eindhoven.

Het vergt nogal wat voorbereiding waar ik op het einde van dit blog nog op terugkom.

Papa dropte ons bij de ingang door heel charmant een OV-parkeerplek te “lenen” (we noemen het creatief parkeren), zodat we snel de 2 koffers, 2 rolstoelen en 4 handbagage-rugzakken konden uitladen. Daarna mocht hij doorrijden naar P4, de dichtstbijzijnde parkeerplaats zonder hoogtebegrenzing — ideaal voor bussen en andere voertuigen die nét iets te enthousiast zijn gegroeid. Het is zo’n 15–20 minuten wandelen naar de terminal, maar hé, dat telt meteen als warming-up.

Binnen checkten we onze koffers digitaal in via de self-service balies. Altijd spannend: doet de machine het, of gaan we straks met z’n allen op de grond zitten puzzelen met bagagelabels? Gelukkig ging het goed en konden we door naar de balie voor mobiliteitshulp.

De rolstoelen waren al vooraf aangemeld — na een frustrerende saga van telefoontjes, appjes en innerlijke monologen richting de luchtvaartmaatschappij. Toch mochten we nog even 30 minuten extra administratie afwerken. Maar daarna kregen we wél een VIP-gevoel: hup, door de fast-lane bij de douane!

Het boarden verliep vervolgens iets… creatiever dan gepland. We werden niet als eerste geroepen, wat normaal met mobiliteitshulp wel gebeurt, dus even chaos. Maar: de plekken op de eerste rij waren netjes gereserveerd en de stewardessen waren supervriendelijk en vroegen meteen of we hulp nodig hadden.

Verblijf

We verbleven in een B&B in een finca vlak bij het dorp Sant Carles de Peralta, genaamd Todo Bien. En dat klopte helemaal: alles wás bien !

Ons bezoek was echt op het nippertje. Het koppel dat deze parel runde, stopte namelijk eind oktober dit jaar. Wij waren dus zo’n beetje de laatste gasten die nog mochten genieten van hun verborgen paradijsje. Lucky us!

Online zoeken naar deze of een vergelijkbare plek? Vergeet het maar. Dit soort B&B's vind je niet op Booking, niet op Google Maps en waarschijnlijk ook niet in de archieven van Indiana Jones.

Hoe het werkt? Grotendeels 'via via' — een soort geheime logeerclub voor ingewijden haha!

Dat komt omdat B&B’s op Ibiza niet actief gepromoot worden door de overheid. Ze worden wél gedoogd, maar daar blijft het dan ook bij. Daarom dus geen flashy website, geen grote borden langs de weg… en zelfs geen verharde weg. Je navigatie zegt “Bestemming bereikt”, maar je vering en schokbrekers zeggen iets anders.

Activiteiten

Het rustige dorpje Sant Carles de Peralta (San Carlos) in het noordoosten van Ibiza is charmant, relaxt en — laten we eerlijk zijn — opvallend goed gevuld met Nederlanders. Het is er minder druk dan in de klassieke badplaatsen en een prima uitvalsbasis om zowel stranden als restaurantjes te bezoeken zonder dat je ook maar iets van de party vibes meekrijgt.

De rit vanaf de luchthaven duurt zo’n 35 minuten over voornamelijk provinciale wegen, met als toetje de laatste paar minuten aan “strada bianche”. Je vering zal het onthouden.

Cala San Vicente is zó rustig dat je half verwacht dat iemand je een kop kamillethee en een flyer voor een mindfulness-retreat aanbiedt. De zee is kalm, het strand overzichtelijk en de vibe… nou, laten we zeggen dat slakken zich hier topdrukte zouden voelen. Perfect om te landen, te ademen en even helemaal niets te moeten.

*Rolstoeltoegankelijk middels vlonder en waterstoel te leen bij de strandwacht.

Cala Llenya is het strand waar je heen gaat als Cala San Vicente nét te braaf voelt. Je kunt er luieren, zwemmen, volleyballen of gewoon doen alsof je een strandgids aan het keuren bent. De sfeer is laid-back, maar met precies genoeg mensen om ongemerkt anderen af te luisteren. Ideaal.

*Rolstoeltoegankelijk middels vlonder en waterstoel te leen bij de strandwacht.

De Las Dalias, de hippiemarkt van Las Dalias in San Carles is een plek waar tijd niet bestaat, waar elke hoek een nieuwe geur of amulet onthult en waar je heerlijk kunt struinen tussen kunst, sieraden, natuurproducten en cocktails. Ideaal om je innerlijke boho even te laten glanzen.

Punta Arabi is de grote zus van Las Dalias — meer kraampjes, meer mensen, meer geluid. Supergezellig, maar in de zomermaanden ook superdruk. Houd daar rekening mee als je niet graag in slipstream van 3.000 andere mensen loopt.

*Rolstoeltoegankelijk grotendeels.

Santa Eulària is voor mensen die vakantie willen vieren zonder hun hersencellen in te leveren bij een nachtclub. Een prachtige kustplaats met een rustig tempo, populair bij gezinnen en stellen.

De palmenboulevard is extra mooi in de avond, met aan de ene kant zee en aan de andere kant cafés en boetieks. Het hoofdstrand is breed, schoon, ondiep én uitstekend toegankelijk. De moderne jachthaven barst van de restaurants en bars — en je kunt er een boot huren als je zin hebt in een dagje zeilen alsof je spontaan rijk bent.

Ibiza Stad, is levendig, stijlvol en heerlijk authentiek. Het is dé plek waar modern Ibiza hand-in-hand loopt met het historische eiland. In de haven dobberen luxe jachten alsof het de normaalste zaak van de wereld is, terwijl hippe restaurants en stijlvolle bars je vanuit elke hoek proberen te verleiden. Rondom de haven vind je winkelstraten en boetieks in alle denkbare categorieën: van kleine lokale winkeltjes tot high-end mode waarvan je bankrekening spontaan begint te zweten. Vooral in de oude straatjes kom je unieke pareltjes tegen.

Dalt Vila, de UNESCO-werelderfgoed oude stad die boven Ibiza-Stad uittorent — magisch, romantisch en imposant. De klim naar deze oude stad en vesting is zeker de moeite waard, wellicht met een rolstoel niet tot hélémaal boven maar tot het uitkijkplateau in het midden. Schitterend uitzicht!

Uitgaansleven? Ja hoor! De iconische club Pacha bevindt zich hier, en ook Platja d'en Bossa ligt binnen handbereik voor wie nog wat energie overheeft.

Pou des Lleó is zo’n plek waar je aankomt en in één seconde snapt waarom mensen verliefd worden op Ibiza. Een rustige, kleine baai in het noordoosten van het eiland, omringd door rotsen, vissershutjes en water zó helder dat je bijna excuses wil maken omdat je het stoort.

Vanaf het dorp loopt er een wandelpad richting zee, en na een licht avontuurlijk klimmetje (lees: af en toe klauteren alsof je in een outdoor-reclame zit) kom je uit bij een prachtig uitzichtpunt, dat wij meteen omdoopten tot het plateau.

Hier hoor je vooral de zee, de wind en af en toe een local die besluit dat kleding over-rated is.

De baai en het plateau zelf is een tikje ruig en rotsachtig, dus voor rolstoelen is het niet de meest logische plek. Maar het is wél perfect voor:

• een uitzichtmoment

• een drankje

• een lunch met zeebries

• even opladen in pure rust en authenticiteit

Hoe zijn we op het plateau gekomen?

Mama heeft Lanah getild over het 'ruige stuk' en papa en opa hebben de sportrolstoel getild. ieder zijn work-out !

Pou des Lleó ís Ibiza in zijn puurste vorm: eenvoudig, eerlijk, rustig en mooi. Een klein paradijsje — vooral voor wie graag de minder bekende kant van het eiland ontdekt.

De energie was hier werkelijk heerlijk: rust, vrij, aardend.

🍽️ Eten & Drinken

Bar Anita – Sant Carles de Peralta

Eten zoals bij oma thuis. Sfeer? ook zoals bij oma thuis, haha!

Bar waar de lokale bevolking hun post ophaalt, voetbalwedstrijden kijkt en bezoekt voor een after-work drankje.

Perfect voor een lichte lunch of avondeten voor fijne prijzen.

*Tip: Hierbas. Het is een anijs‑gebaseerde drank met extracten en infusies van meer dan 20 kruiden zoals venkel, tijm, salie, rozemarijn, eucalyptus, munt, citroenschil, sinaasappelschil en nog veel meer. Ideaal afzakkertje ;)

Casa Bella – Sant Carles de Peralta

Gezellige, casual setting, heerlijk 'doorsnee' italiaans eten waar je je niet hoeft te haasten.

Ideaal om even bij te komen van de hippiemarkt van San Carles of simpelweg omdat je niet elke dag tapas of paella wilt eten.

*Pluspunt: gelateria bij de buren!

Aliño – Santa Eulària

Een restaurant waar je voelt dat alles klopt: de sfeer, het eten en de service. Perfect voor lunch of diner, met verse ingrediënten en creatieve combinaties. Bestel hier iets dat je normaal nooit zou proberen – de kans is groot dat je er verliefd op wordt. En ja, een glas wijn kan altijd.

Lagom – Santa Eulària

De naam zegt het al: niet te veel, niet te weinig, precies goed. Modern, licht en met een ontspannen vibe, ideaal voor brunch of diner. Hier kun je jezelf wijs maken dat je supergezond eet… terwijl je stiekem geniet van een decadent flesje wijn.

The Boat House, San Vicente

Een fijne plek waar je terecht kunt voor lunch en diner. Volledig afgestemd op de 'vibe' van de Zee. Alles ademt 'boten, water, vissen, strand'.

Zowel het terras als binnen is toegankelijk met een rolstoel m.u.v toilet.

Heerlijk vertoeven met uitzicht op zee en heerlijk, vers, eten. Voor vrijwel ieder wat wils ;)

On the Beach, San Vicente

Zelfde eigenaar als The Boat House.

Op het strand, sfeer: ademt surfen, relaxen, cocktails. Ideaal voor lunch of een relaxte middag met lekker eten (met her en der een nederlandse invloed) en cocktails met uitzicht over de baai.

*Rolstoeltoegankelijk m.u.v. toilet.

Chiringuito, Pou des lleo

Direct aan de baai zit een bar waar ze geen fratsen doen. Vis, Tapas, Biertje, Zee, Zon — klaar. Het soort plek waar je garnalen eet die net nog een carrière op zee hadden en waar niemand vraagt of je je water “met of zonder vibes” wil.

*Toegankelijkheid valt tegen, maar hé het is een kleine authentieke bar, even tillen naar een stoel op het terras en genieten maar.

💡 Eet-Tips voor rolstoelgebruikers: Check vooraf even of het restaurant en/of terras toegankelijk is , eventueel via google maps of simpelweg een telefoontje.

• Bar Anita heeft buiten een drempel maar dat is meestal met een klein beetje hulp prima te doen.

• Gelato? Heel prijzig op Ibiza, maar als je meer dan 1 bolletje neemt wordt het volgende bolletje steeds goedkoper.... dus ja geen moeilijke keuze dan ;)

• Wil je zeker zijn van een fijn plekje met de rolstoel? Reserveer!

• Avondeten? Restaurants zijn meestal pas vanaf 19u open want Spanjaarden eten over het algemeen vrij laat in de avond, spitsuur rond 21u.

• Is je spijsvertering niet zo'n held in laat eten? Eet een warme, uitgebreide lunch.

🛣️Onderweg

Een vakantie zonder onze ‘grote’ rolstoel, want ja… die mag dus niet mee in het vliegtuig. Onvoorstelbaar, maar helaas volledig waar. De luchtvaartmaatschappijen vinden dat soort praktische dingen blijkbaar te ingewikkeld. Zucht....

Wat ging er dan wél mee?

✅ De rolstoel met e-move

✅ De sportrolstoel (a.k.a. onze alleskunner of Hippocampe)

Die sportrolstoel hebben we uiteindelijk het meest gebruikt — en niet alleen omdat hij lekker rolt. Ibiza zit namelijk vol onverharde weggetjes, spontane zandpaden en heel veel baaitjes waar men kan zwemmen/ drijven. Met de sportrolstoel kunnen we makkelijk het water in én de Stabilo gebruiken: een kneedbaar zitkussen dat je kunt vormen naar praktisch elke situatie. Onmisbaar dus.

We huurden via een tussenpersoon bij Auto Union een Dacia Jogger.

Een 7-zitter, maar we vroegen netjes of ze de laatste twee stoelen eruit wilden halen.

Dat scheelt namelijk een hoop gegraaf in de kofferbak en geeft ruimte voor… twee rolstoelen, twee koffers, vier rugzakken, vier volwassenen en een kind.

Je moet wat toch?!

Omdat we niet het risico wilden lopen dat we bij aankomst ineens in een “vergelijkbaar model” zouden eindigen (lees: een auto waar hooguit één rugzak in past), hebben we meteen vooraf betaald. Niet bij elke verhuurder mogelijk, dus check dat goed.

De auto stond bij aankomst keurig klaar in de parkeergarage tegenover de terminal. Het was een kwestie van inladen — aka Tetris met emotionele lading — en gaan.

De Dacia Jogger bleek uiteindelijk een geweldige oplossing. Op de heenweg zaten we als sardientjes in een blik, maar zodra de koffers eruit waren, ging het top. Lanah zat in haar Stabilo Positioneringskussen tussen opa en oma op de achterbank, en dat ging helemaal prima.

Rijden op Ibiza — soms spannend, altijd mooi

Plan een roadtrip: Ibiza is gemaakt voor roadtrips. Elke keer dat je een bocht omgaat, staat er weer een nieuw uitzicht klaar om je dag te redden.

Ibiza verraste ons af en toe met plotselinge steile weggetjes, bochten en onverharde wegen. Van die wegen waarvan je halverwege denkt: hoort dit nog bij de route of zijn we nu een geitenpad opgereden?

*Tip: Als je bij het inslaan al denkt “Oooooh nee…”, keer dan om. Want geloof me: het wordt er meestal niet beter op. 😉

🅿️ Parkeren

Let op bij stadjes gelden vaak zones/ kleuren :

Blauw (zona azul), Wit, Geel, Rood en Handicapparkeerplaatsen (blauw met rolstoel-symbool).

*Tip: Deze plekken liggen vaak dichtbij stranden, markten of stadscentra en zijn goud waard voor een rolstoelvriendelijke vakantie mits je de GPK bij je hebt.

*Tip: Check voorzieningen: Houten paden en rolstoelvriendelijke stranden worden meestal netjes aangegeven, maar het loont om vooraf even te kijken op Google Maps of wat tips te vragen bij je accommodatie.

Terugreis Eindhoven-Ibiza

Check-in verliep compleet anders dan de heenreis. In de vertrekhal moesten we ons melden bij het Mobiliteitspunt: een soort wachthoekje met een digitaal bord en een belknop waarvan je hoopt dat ‘ie werkt.

Na het drukken op de bel verscheen er een medewerker die onze gegevens verzamelde en ons vervolgens door het hele proces zou begeleiden — van check-in tot aan de gate.

In het begin was het licht chaotisch. Officieel mogen alleen de rolstoelgebruiker en één begeleider met deze medewerker mee, maar omdat wij onze bagage hadden verdeeld alsof we meededen aan een logistieke puzzelwedstrijd, kreeg ik onmogelijk alles alleen gedragen. Gelukkig mochten de rest van de troepen uiteindelijk ook “meeliften”.

De landing was soepel… de aankomsthal iets minder. Het stond er tjokvol en bij de bagageband was het dringen geblazen. Na een eeuwigheid kwam eindelijk onze bagage voorbij — en even later de sportrolstoel.

Nou ja… wat er over was van de sportrolstoel. De transporttas was compleet gescheurd en hing half fataal over de band alsof ‘ie net een gevecht had gehad met een bagagekar.

Het blijft onbegrijpelijk: speciale bagage lever je in bij ‘odd sized baggage’ omdat het niet geschikt is voor de normale band… en vervolgens komt het tóch via diezelfde band terug. Logica level: luchtvaartmaatschappij.

Na een lange reis moesten we dus óók nog in de rij bij de balie voor beschadigde bagage. Precies wat je niet meer kunt opbrengen na uren reizen.

✈️ Afhandeling: kleine lettertjes, grote frustraties

Lang verhaal na de reis kort samengevat: Een vergoeding bij de luchtvaartmaatschappij?Je kunt het meestal meteen afschrijven. Er is altijd wel een nieuw regeltje, uitzonderingszin of creatieve interpretatie om onder de verantwoordelijkheid uit te komen.

En wij? Wij zaten uiteindelijk opgezadeld met bijna drieduizend euro aan schade....KAK DUS.. maaaaaaar van de positieve kant bekeken: Dankbaar dat dit op de terugreis gebeurde en niet op de heenreis.

♿Do's and don'ts

Reizen met twee rolstoelen

Reizen met één rolstoel is al een uitdaging. Twee? Dat is bijna een Olympische sport.

Voorbereiding is alles en laat je niet 'afwimpelen' door de luchtvaartmaatschappij, vecht voor je hulpmiddelen!

Bij het boeken van vliegtickets moet je alle details van de rolstoelen opgeven. Lengte, breedte, gewicht, batterijtype… soms voel ik me een rolstoelingenieur.

Vergeet ook niet assistentie op de luchthaven aan te vragen. Zonder dat ben je letterlijk de loopband op en af aan het manoeuvreren alsof je een stuntfilm speelt.

Serieus, het is een beetje alsof je een mini-expeditie organiseert… alleen dan met meer wielen

2. Accommodatie kiezen

Niet elke “toegankelijke kamer” is écht toegankelijk. We vragen altijd foto’s / filmpje van de kamer en checken of we überhaupt de deur door kunnen en de rolstoel kunnen parkeren. Wij wisten dat er grind rondom de accommodatie lag maar de week verliep boven verwachting goed, we waren veel op pad en Lanah kon met de e-move rolstoel op het verharde terras rijden. Meer was niet nodig gezien wij veel op pad waren.

Compromissen sluiten blijkt wederom de 'sleutel tot succes'.

Spoiler: een lift en een brede deur zijn je beste vrienden.

3. Huurauto of taxi

OV op Ibiza? Voor ons niet weggelegd.

Wij hebben vooraf een grote huurauto geregeld.

Een verhuurbedrijf dat rolstoelbussen verhuurt, hebben wij helaas nog op geen enkele bestemming gevonden en een busje huren? Dan houd je geen vakantie-budget meer over helaas.

4. GPK

Neem de Europese gehandicapten parkeerkaar mee, wel zo handig.

5. Medische en praktische zaken

Reserveonderdelen meenemen is geen overbodige luxe. Batterijen, pompjes, binnenbandjes, gereedschap… je voelt je een soort MacGyver op wielen. En vergeet de engelstalige medische verklaring niet!

6.Praktische tips

• Neem op Ibiza altijd je zwemtas mee, misschien is het baaitje of strandje zo aanlokkelijk dat je even een frisse duik wilt nemen.

  
  

• Met Stabilo zitkussen het water in? Houd rekening met droogtijd afhankelijk van het aantal zonnestralen dat erop schijnt.

  
  

• Nadat wij de eerste keer met de Hippocampe op het strand waren geweest en in de zee, klonk de sportrolstoel bij het rijden als een oude piepende ijsco-wagen.

  Langleve de 'lippenbalsem' die wij bij ons hadden om de schurende onderdelen 'in te vetten' onderweg.

  
  

• Ibiza heeft een aantal rolstoeltoegankelijke stranden, zoals Cala Llenga, Cala San Vicente, Santa Eulalia etc. Met speciale houten paden en strandrolstoelen beschikbaar, of in ons geval met de sportrolstoel. Het was een grote meerwaarde om van de zee te kunnen genieten. Sommige kleinere stranden of afgelegen plekjes waren helaas lastig te bereiken door zand en steile hellingen.

  
  

• Veel activiteiten, zoals boottochten en dagtrips, vereisen vooraf overleg voor toegankelijkheid. Maar het culturele aanbod zoals Dalt Vila was redelijk goed te bezoeken met een rolstoel, mits je de conditie hebt m.b.t steile hellingen.

🌟 Reflectie

Als we één ding hebben bevestigd deze reis, is het dit: Wij zijn schijnbaar voorbestemd een grote selectie van uitdagingen die er bestaan m.b.t reizen met een rolstoeler tegen te komen en te doorstaan (om jullie vervolgens natuurlijk te vertellen middels dit blog..)

Ibiza leerde ons weer dat een beetje uitdaging onvermijdelijk is.

Regen? Check.

27graden en zon? Check.

Nood-Alert op een Spaans eiland? Check.

Een weg die halverwege verandert in een geitenpad? Dubbel check.

Beginnende koorts en waterpokken tijdens de terugvlucht? Check.

Een fors beschadigde Hippocampe en Stabilo na de terugvlucht? Check

En toch: elke keer kwamen we er met een glimlach uit(Oké, soms eerst met een diepe zucht. Daarna met een glimlach)

We hebben ontdekt dat steile hellingen prima zijn, zolang je maar doet alsof je meedoet aan Expeditie Robinson voor gevorderden. Dat houten strandpaden heilige grond zijn. Dat de Hippocampe klinkt als een stervende ijscoman zodra je ‘m meeneemt in zout water én dat lippenbalsem dus officieel is gepromoveerd van “voor droge lippen” naar “multifunctioneel technisch smeermiddel”.

Maar het belangrijkste: We kwamen. We zagen. We rolden. We genoten.

Met het besef dat níets ons tegenhoudt om samen de wereld te blijven ontdekken.

Zelfs niet een luchtvaartmaatschappij die denkt dat een grote rolstoel een soort eenhoorn is: mooi, maar onmogelijk om mee te nemen.

Dus ja… onze vakanties blijven een mix van avontuur, improviseren, emotie en pure liefde. En zolang we blijven lachen, óf omdat het leuk is, óf omdat het anders huilen wordt, blijft elke reis een lichtpuntje op wielen.

💙✨