Zomer 2025 Deel 2🏞️San Dorsino Lorenzo
- Kylie Caioni-Scheren
- 20 okt
- 13 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 21 okt
🏞️ Hoofdbestemming 2: San Dorsino Lorenzo
Op weg naar Lago Molveno
Na een paar dagen berglucht in Arabba ging onze reis verder richting Lago Molveno.
De route? Provinciale wegen linksom of provinciale wegen rechtsom tot aan Bolzano, en dat mag gerust een avontuur op zich heten. Bochten, bergmassieven (via Passo Costalunga en het Rosengarten-massief), glinsterende meertjes, charmante dorpjes én de onvermijdelijke kleine oranje flitspalen 😉 die je vriendelijk herinneren dat de Italiaanse dorpen graag langzaam bekeken worden.
Na Bolzano mochten we even snuiven aan de snelweg richting Trentino, om vervolgens weer vrolijk te slingeren over provinciale weggetjes, rechte wegen lijken hier gewoon verboden terrein.
Eindbestemming: San Lorenzo Dorsino, een pittoresk dorpje op een steenworp van het prachtige Lago Molveno, midden in de regio Trentino – Alto Adige.
We dachten: weekje chillen aan het meer, een soort 'Gardameer-light zonder de drukte. De Instagramplaatjes beloofden zon, zwemmers en idyllisch blauw water.
De realiteit van Lago Molveno: idyllisch blauw water, eindeloze wandelpaden, leuk dorp, groot aanbod van buitenactiviteiten, zon met af en toe bewolking en water zó koud dat zelfs de ijsberen in Lapland hun muts zouden ophouden 🥶.
Op dag 2 beseften we alle drie dat Plan B aan de orde was door: de combinatie van het koude water in het meer en de chill- en zwembehoefte van Lanah. Daarnaast merkte mama dat ze, gezien haar blessures, energieniveau en het avontuurlijke weekje Arabba, ook behoefte had aan rust, relaxen, zon en warmer zwemwater.
Dus… plan B! Luisteren naar lijf en energie. Even schakelen van “actieve ontdekkers” naar “zen-modus met uitzicht”.
🏘️Verblijf
Onze uitvalsbasis : Dolce Vita Ambiez B&B
In San Lorenzo Dorsino, een charmante plek met uitzicht op de bergen, waar de sfeer net zo warm is als de cappuccino bij het ontbijt. Gelegen aan de zuidoostelijke flanken van de Brenta-Dolomieten, aan de voet van de Paganella, vlak bij het meer van Molveno, en het gebied valt onder het natuurpark Adamello Brenta.
De eigenaresse en haar familie zijn de Italiaanse versie van “mi casa es su casa”: warm, behulpzaam en oprecht geïnteresseerd. Ons appartement was netjes, ruim, met een liftje dat precies groot genoeg was voor de grote rolstoel + 2 personen.
Ontbijt? Typisch Italiaans: berg aan zoetigheid, verse koffie en het gevoel dat de dag alleen maar goed kan beginnen. ☕🍰
Parkeren was wél even een avontuur. Onze bus paste niet bepaald soepel door de smalle steegjes die naar de parkeerplaats (8 plekken) leiden, ondanks dat de eigenaresse zei dat het met gemak zou passen. Begrijpelijk als je het gewend bent en zoals de 'doorsnee italiaan' een auto enkel als transportmiddel ziet waarmee je situaties ook passend kunt máken.
Onze ervaring? zweetdruppels, ingehouden adem, en applaus waardige acties. We besloten al snel dat we een alternatief gingen zoeken in de buurt.
Uiteindelijk vonden we rust (en ruimte) bij het kerkje, 100 meter verderop, op openbare parkeerplekken. Let op: tenzij zondagochtend tijdens de kerkdienst.
📍 Bezienswaardigheden in de buurt
De omgeving van Lago Molveno en San Lorenzo Dorsino is een waar natuurparadijs 🌿 – én verrassend goed te doen met een rolstoel of aangepaste buggy, mits je weet waar je beter níet een afslag neemt.
Bij het B&B lagen stapels folders, inclusief kinderwagen-proof routes, handig want die zijn meestal ook rolstoelvriendelijk. Het lijkt erop dat dit een 'opkomende regio' is en men deze vooral bij jonge gezinnen en natuurliefhebbers willen promoten, en terecht!
De eigenaresse belde zelfs met het lokale VVV en het natuurpark om de toegankelijkheid te checken. Puntje extra op de reviewscore waard toch?
⛪San Lorenzo Dorsino zelf voelt alsof je per ongeluk een paar decennia terug in de tijd bent gereden (zonder tijdmachine, maar mét WiFi).
Rustig, authentiek en heerlijk gemoedelijk. Een dorpje zó klein en knus dat je binnen vijf minuten alle bankjes én alle nonna’s hebt gezien. De eerste dag voelde het alsof we langs een jurybankje paradeerden – de nonna’s keuren alles – maar na dag twee kregen we warme groetjes én kleine glimlachjes voor Lanah’s rolstoel-moves.
De kerkklokken waren er trouwens vóór onze wekker: om 7:00 uur wisten we zeker dat we leefden.
🌊Molveno
Aan het gelijknamige meer (864m hoogte) is echt een mooi dorp – helder water, bergdecor en een keurig aangelegd pad eromheen voor rolstoelgebruikers: de helft is top, de andere helft is… tja, meer voor de durvers met offroad-spirit (lees: autoweg).
Wat vind je er nog meer?
Brede promenades met bankjes voor pitstops
Toegankelijke strandzones (kiezel en grind) waar je tot bijna aan het water kunt komen met de rolstoel (wij:sportrolstoel) 🏖️
Terrasjes op gelijk niveau – Limoncello Spritz met uitzicht gegarandeerd.
Cappuccino's na 11u zijn in Italie 'not done' dus passen we ons aan ;)
Bier uit de buurt was er ook te krijgen, bij de strandbar stond het bordje 'Brand Bier uit Wijlre' groots aangegeven op de gevel. Laten wij daar nou nét niet van houden haha.
Paragliden, kano- en SUP-huur, mountainbike opties, bootverhuur, alpineskien in de winter etc.
Wij huurden een elektrisch bootje – Lanah’s eerste boottocht! De rolstoel bleef aan wal, maar met het kussen mee aan boord zat ze prinses-heerlijk te chillen.
Hulp kregen we niet bij het instappen, iets met puberende vakantiewerkers die niet heel alert en assertief zijn in deze situaties. We hebben onze tijd genomen en het is uiteindelijk prima gelukt.
Oude dorpskern met autovrije centrumpleintjes, restaurants en kleine toeristische winkeltjes (niet allemaal toegankelijk).
De camping bij Molveno is trouwens ook een aanrader: direct aan het meer, strand, speeltuin, zwembaden én… badmutsverplichting. We hebben gehuild van het lachen. 🤿
TIP: Het dorpscentrum is klein maar goed te doen; sommige straten zijn steil, maar er zijn voldoende vlakke stukken richting het plein. De restaurants rond het dorpsplein zijn vaak bereid de tafels buiten te zetten voor beter bereikbare zitplekken (én beter uitzicht) of zelf de rolstoel te tillen naar het boventerras (mits geen zware elektrische natuurlijk).
🐻Andalo – Andalo, op 20minuten rijden van het B&B, is een bruisend toeristisch bergdorpje en telt ruim 700 km aan wandelpaden. Voor families zijn er speciale wandelroutes die ook met kinderwagen te doen zijn, voor de gemiddelde wandelaar is een ruime keuze aan mooie dagtochten en voor experts zijn er meerdaagse huttentochten te lopen. Voor mountainbikers is deze regio ook een walhalla en in de winter kun je hier perfect alpineskiën.
Belpark, Spormaggiore (Andalo) - een klein dierenpark op een heuvel.
Het park zelf is verouderd maar netjes, kleinschalig, midden in de natuur, en leuk voor een ochtendwandeling.Kleine tip: parkeer niet beneden bij het bordje ‘Parkeren’.
Wij deden dat dus wel, en kregen er een gratis 30-minuten bergklim bij met 10 haarspeldbochten. Boven bleken drie gehandicaptenplekken te zijn...p*tvr*d*kkie!
Limburgs-Italiaanse temperament? volledig geactiveerd, tot 50 tellen was nodig alvorens naar de kassa te gaan.
Maar hé, pizza en biertje van gisteravond: verbrand! 🍕🔥
🧗Arco, op een kleine 35 minuten rijden van het B&B.
Klinkt lang? In Trentino zit je al snel op een half uurtje rijden, dit komt door de vele provinciale wegen binnendoor en het gebrek aan snelwegen. Dat is natuurlijk zonde van de mooie bergen. De snelweg loopt eigenlijk enkel door het centrum van de de Alto Adige.
Arco is een paradijs voor klimmers, maar geen paniek: ook als je liever met beide voeten op de grond blijft, is Arco een heerlijke plek. Door het microklimaat is het er nét iets warmer dan elders, en de sfeer is heerlijk relaxt. Temperatuur in San Lorenzo Dorsino 24graden, temperatuur in Arco 28graden.
Perfect dus voor wie de warmte wil en de typische 'lago di garda sfeer' zonder drukte. De wekelijkse markt is vergelijkbaar met die van andere dorpen aan het Gardameer; Kleding, prullaria, kleding, kleding, eten.
Wij houden van de sfeer in dit stadje en vergelijkbare dorpjes waar 'extreme sports' de boventoon voeren. Deze zijn naar ons gevoel altijd meer 'relaxed, chill, go-with-the-flow en bieden hierdoor ook meer winkeltjes met outdoorkleding, terrassen waar niemand haast heeft, gelateria's in overvloed en lekker eten. Wij houden ervan :)
En voor rolstoelgebruikers? De historische kern heeft een aantal geplaveide steegjes, veel cafés en winkels zijn verrassend toegankelijk (met wat charmante Italiaanse improvisatie). De promenade langs de Sarca-rivier is vlak, breed en ideaal voor een rustige rit met uitzicht op klimmers in de verte.
🌞Riva del Garda op ongeveer 40-45min van het B&B. Je kunt er verschillende routes naartoe nemen zoals bijvoorbeeld de route langs Lago di Tenno, prachtig voor een tussenstop en een hele frisse duik. Let op: vanaf de parkeerplaats dient er een bospad gevolgd te worden. Prima voor een off-road (of transport) rolstoel maar voor een grote elektrische rolstoel niet geschikt.
Dit stadje bruist: watersporters op het meer, flanerende toeristen, fietsers die doen alsof ze de Giro rijden. Gelukkig is het centrum grotendeels autovrij, parkeren is een dingetje... Maar verder prima toegankelijk voor rolstoelgebruikers: vlakke straten, goede trottoirs, kleurrijke gebouwen, sinds een aantal jaar een strand aan het meer dat grenst aan het park met een geasfalteerd pad erdoor en veel cafés met toegankelijke terrassen.
Verschillende stadjes aan het Gardameer zijn ook onderling te bereiken via de watertaxi (grote boot), ook rolstoelvriendelijk!
In de zomer wordt dit stadje overspoeld door toeristen iets dat ook wordt gepromoot natuurlijk. Dit weerhield ons er niet van om ons geliefde meer even 'hallo' te zeggen. Je kunt hier terecht voor een bezoekje aan het meer, een paar uurtjes waterpret, boot of waterfiets huren, struinen door de kleine winkeltjes (velen zijn toegankelijk maar wel volgestouwd met spullen) en genieten op het terras.
Op de terugweg? Neem eens een andere route, je ziet dan weer andere mooie dorpjes en bergen óf je komt spontaan een, voor ons onbekende, wijnboer tegen. Perfetto!
🍨Lazise , op 1,5u van het B&B rijden.
Het charmante stadje aan de zuidoostkust van het Gardameer, voor ons 'thuis aan het meer'. De oude stadsmuren geven je het gevoel dat je in een middeleeuwse film bent beland. Wij weten inmiddels de sluipwegen en parkeerplekken te vinden gelukkig.
Hier draait alles om dolce vita: slenteren langs de kade (promenade is vlak en breed), genieten van het uitzicht en de glinstering op het water, struinen langs de kleine winkeltjes en beslissen of je nu een pistache- of stracciatella-ijsje neemt (Neem beide. Je leeft tenslotte maar één keer!).
Daarna had Lanah één wens: zwemmen. Dus koers richting het strandje bij een bekende camping! Vanuit de parkeerplaats grenzend aan de stadspoort loop/rol je via een zijweggetje zo het water in (let op hier kun je met bussen niet parkeren).
Keuze genoeg, want elke camping claimt hier een stukje strand in deze ‘mini-inham’ van het meer. Wij mikten op het eerste grasbedje van Camping du Parc – nostalgie voor ons.
Het universum was ons gunstig gezind: precies bij aankomst stonden drie mensen op van hun bedjes, plaats voor ons! Natuurlijk tegen betaling – dolce vita is niet voor niets een betaalde hobby 😉.
Na het zwemmen nog even door het stadje geslenterd, iets lekkers naar binnen gewerkt en afgesloten met een avondwandeling langs het water.
Lazise blijft voor ons telkens dat heerlijke ‘thuiskomen’: ONT-moeten, genieten met ons drie, en helemaal 'aarden'.
🍋Eten/Drinken
Reizen door Noord-Italië is als eten bij een Italiaanse nonna: je krijgt altijd te veel, niemand luistert als je “nee” zegt, en zelfs de obstakels zijn charmant.
Molveno
Polenta met stoofvlees of paddenstoelen.
Ciuìga del Banale – lokale delicatesse, beschermd door Slow Food, worst met raap.
Verse bergkaas of worst (salami) met een glas rode wijn, vraag bij de bar welke wijn.
Fijn gegeten bij Bar Spiaggia, simpele lunch, ruimte gecreëerd voor de rolstoel, prima prijzen.
Pizza gegeten bij Taverna La Botte in Molveno, een superleuk uitziend restaurant, lekker eten, minpuntje : qua gevoel willen ze de tafel zo snel mogelijk weer vrij hebben.
Sportbar in het centrum, prima voor een aperitiefje en het kijken van de sport van de dag samen met de locals. Wij keken er op een zondagmiddag de F1 wedstrijd met Lanah.
Riva en Arco, Wat je moet proeven:
Risotto al limone – licht, fris en heerlijk bij warm weer.
Gelato artigianale van de promenade.
Aperitief bij een van de vele bar's, heerlijk met een portie olijven, chips etc.
Lazise,Wat je moet proeven:
Gem's, restaurant langs de grote weg. Staat bekend voor kip van het spit en eigen gebrouwen bier.
Gelato, bij Cremeria di Lazise.
Een glas Bardolino-rosé bij zonsondergang aan de promenade.
Restaurant aan het strand van Camping du Parc, ietwat duurder maar prima eten aan het strand voor de lunch.
Van de bergen bij San Lorenzo Dorsino tot de zonovergoten promenade van Lazise, overal proef je hetzelfde levensgevoel: eenvoud, smaak, gastvrijheid en nul haast.
En mocht het even niet zo vlotten op een grindpad of steil straatje, dan duikt er (vrijwel) altijd wel een Italiaan op met een glimlach en een “Aspetta, io aiuto!”(Wacht, ik help wel!).
Italië mag dan niet perfect vlak zijn, maar het is wel perfect in alles wat telt: goed eten, warme mensen en wijn die alles even doet vergeten.
De liefde van ons, limburgse bourgondiers, gaat tenslotte (grotendeels) door de maag ;)
🅿️Parkeren en Onderweg
Parkeren: meestal gratis of goedkoop bij B&B’s en kleine dorpen
Parkeren bij Molveno kan fijn op een van de aangegeven buiten of straat-parkeerplekken of als je dichtbij het zwembad/ strand wilt parkeren tegenover de camping. Wij dachten in eerste instantie dat deze parkeerplaats een hoogtebeperking had maar de B&B eigenaresse hield voet bij stuk dat het wél mogelijk was. Wat bleek : bij de kassa gemeld met de rolstoelbus en de vriendelijke meneer schoof de hoogtebeperkende paal opzij. Nog nooit gezien maar ideaal!
Parkeren Lazise: net buiten de dorpskern ligt een grote openbare parkeerplaats zonder hoogtebeperking. Vanuit Bardolino komend op de drukke rotonde bij LAzise Links het heuveltje op. Als je bij de kassa netjes je europese parkeerkaart laat zien heb je ook nog kans dat je gratis parkeert.
Parkeren Arco : Arco vanuit het noorden benaderd ligt er een grote openbare parkeerplaats aan de rechterkant, naast de grote rots (of 'mega-boebel' zoals Lanah het noemde). Hier zijn enkele gehandicapten parkeerplekken.
Parkeren Riva: Parkeren dichtbij de binnenstad is in het hoogseizoen bijna niet te doen. Kwestie van vooral rondcirkelen of parkeerplekken buiten centrum zoeken. De loopafstand is dan gemiddeld 20minuten langs de strandpromenade of langs de grote weg.
Flitspalen: ja, ook hier. Oranje, klein, en altijd strategisch geplaatst 😅
Tip: neem de tijd en geniet van de rit — in de Dolomieten en rondom het Gardameer is onderweg zijn minstens zo mooi als de bestemming zelf.
Provinciale slingerwegen? Rijd voorzichtig, rem niet te hard, neem de bochten niet te snel. Dit is zeer vervelend voor rolstoelers met weinig tot geen rompbalans.
Neem altijd iets te drinken en een snack mee voor onderweg.
Wij nemen altijd onze zwemspullen mee onderweg, mochten we behoefte hebben aan een frisse duik.
Setje reservekleding en een vest en lange broek voor Lanah. Zij heeft het sneller koud dan iemand die wél loopt.
Terugweg overnachting: Nürnberg
Aan elk avontuur komt een einde, zo ook bij dit avontuur. Het was nog even een twijfelgeval waar we zouden overnachten op weg naar huis. We besloten dit te laten afhangen van de voortgang onderweg want ja, het was hoogseizoen en dat zijn we niet gewend.
Net voor de grensovergang besloten we in Oostenrijk nog te tanken ivm lagere dieselprijs in vergelijking met Duitsland. Hierdoor passeerden wij de grensovergang 'binnendoor', zonder file. Fijne bijkomstigheid was het duitse bakkertje dat we tegenkwamen op de provinciale weg, veel beter dan een broodje bij het tankstation ;)
Tot onze verbazing was deze bakkerij voorzien van een hellingbaan, kijk... perfect!
Tot onderaan Zuid-Duitsland ging eigenlijk alles vlot en prima en zag het ernaar uit dat we in de buurt van Frankfurt gingen overnachten, echter........ rondom München en rondom Ingolstadt liepen ze toch wel heel langzaam de polonaise. We raakten op een punt dat we 9u in de auto zaten en we pas het bordje 'Nürnberg' zagen en besloten dat dit ons limiet was, ook gezien de houding en spieren van Lanah.
Even gegoogled en voilà, daar kwam Hotel Forsthaus in Fürth.
Goed hotel, het benoemen waard! Dit hotel beschikte ook over een zwembad en spa-faciliteiten maar we kwamen helaas laat in de middag pas aan. Lekker douchen, eten en slapen. Verder: ruime kamers, airco, bosrijke omgeving dichtbij de snelweg, een biergarten, een heerlijk restaurant en een top ontbijtbuffet.
Reflectie:
De regio rondom Lago Molveno was in eerste instantie niet wat wij ervan verwachten, maar achteraf kunnen we toch zeggen: dit is óók een prachtig stukje Italië, als je bergliefhebber bent zoals wij. Wij zijn dankbaar dat wij het mochten beleven.
En eerlijk, wat is nou een vakantie zonder de inzet van Plan B?!
Plan B betekende voor ons dat we de combi gingen maken tussen de Molveno regio en Lago di Garda (het oude vertrouwde). Precies wat wij die week nodig bleken te hebben.
Het enige wat hiervoor nodig was: luisteren naar ons gevoel en vooral naar elkaar, opties afwegen, compromissen sluiten en altijd alles eruit halen wat erin zit.
Wat betreft Lago di Garda, de kanttekening blijft: het is in het hoogseizoen ontzettend druk. Voor gezinnen met rolstoelers hierdoor ook extra uitdagend. Simpele dingen zoals plekjes bemachtigen op het terras, met een rolstoel, blijkt een uitdaging. Daarnaast is het veelal polonaise lopen door de kleine straatjes waarbij veel toeristen helaas over de rolstoel heen kijken en niet elke toerist even vriendelijk is wat betreft plaats creëren, extra opletten geblazen dus.
Wij houden meer van de juni en september 'vibe' in deze regio als je het ons vraagt ;)
💡 Tips
Plan maximaal twee activiteiten per dag. Twee = hyrox-event intensief 🏋️♂️.
Meerdere rolstoelen beschikbaar? Neem ze mee! Zo ben je flexibel in de verschillende, wellicht onvoorspelbare situaties.
Neem pomp en reservebanden mee voor de rolstoelen.
We gebruiken de Stabilo (vacuum zitkussen) voor Lanah ook vaak in 'rondom-gesloten' terrasstoelen.
Neem extra klein kussen mee, dit blijkt wel eens handig om een andere houding te creëren in de rolstoel.
Lanah maakt nog steeds gebruik van een 'floater', ze is namelijk nog een lichtgewicht en klein van stuk. We hebben recentelijk ook een zwemvest aangeschaft met extra neksupport, ook fijn voor haar om in te drijven.
Strand = zand. Zand = eeuwig. In je sokken. In je oplader. Tussen de wielen.
Neem een kleine blik en veger mee voor punt 7.
Neem je tijd om je te settelen op een terras of een restaurant, let niet op wat anderen zouden kunnen denken. Het vergt gewoonweg wat denk- en puzzelwerk met rolstoelers.
Laat de verwachtingen thuis. Go with the flow.
De weersomstandigheden wisselen in Trentino per 10 km, zoek altijd het weerbericht op van de bestemming.
Rolstoelvriendelijkheid checken via B&B, VVV of folders vooraf.
Vergeet niet te lachen. Echt. Soms is het chaos, maar het is jóuw chaos.
Zie tips uit zomer 2025 deel 1.
📸 Instagram vs realiteit
📸 Instagram: “Kijk ons lachen voor de camera!”
🤯 Realiteit: 2x struikelen, rolstoelparkeerplaats zoeken, 3 keer van plek wisselen, veel gedraaide hoofden, zonnebril kwijt etc.
📸 Instagram: “Samen op het strand.”
🤯 Realiteit: een complete operatie vooraf: rolstoel wel of niet tot aan de waterkant meenemen, Lanah in haar zwempak hijsen, koude voeten in het water, af en toe een kiezel onder je voet, Lanah van de ene naar de andere persoon overdragen, zwemring om… en dan pas écht kunnen genieten.
❤️ Tot slot – de waarheid
Vakantie met rolstoel én kleuter is... een avontuur. Het is plannen én loslaten. Het is tillen én lachen. Het is 73 keer roepen “kom terug!” en 50 keer verkondigen dat souvenirs vrijwel overal hetzelfde zijn. Met momenten natuurlijk ook confronterende voor zowel Lanah alsook voor ons. Je gunt je kind de wereld, in een rolstoel wordt deze al snel veel beperkter, gaan sommige dingen ook gewoonweg niet of zijn sommige mensen gewoonweg niet bereid om te helpen, ook dit is de waarheid.
Ondanks dat een vakantie voor ons fysiek meer vermoeiend is dan de thuissituatie (en deze is al zeer intensief), denken we achteraf altijd 'dit was magisch'.
En ja, we zouden het zó weer doen.
