Ligurische kust zomer 2024

Alle uitstapjes zijn uitdagingen, dat is een feit. Echter laten wij ons hierdoor niet (langer) tegenhouden om te doen wat wij het liefste doen: samen tijd doorbrengen, nieuwe plekken ontdekken en je laten verwonderen en onderdompelen in mediterraanse sferen.

Zomer 2024 was een vakantie buiten onze comfortzone, een strandvakantie. Gezellig samen met oma en bonus-opa. Normaliter gaan wij voor bergen, meren, groene natuur, rondreizen. Dus dit is voor ons 'andere koek'.

Wij trokken met onze eigen rolstoelbus via Zwitserland naar de 'bloemenriviera', het dorpje Pietra Ligure in Ligurië, Italië. Op de terugweg verbleven we 4 nachten bij het Gardameer (ons tweede thuis, al ongeveer 20 jaar).

In deze blog neem ik (mama van Lanah) je mee langs onze reisroute, overnachtingsplekken. toegankelijke activiteiten, de Italiaanse gastvrijheid én hoe reizen met een beperking wél kan, mits je goed voorbereid bent en VERTROUWEN hebt ;)

Plan: heenweg rijden via Zwitserland, hoofdbestemming Pietra Ligure, terugweg via 4 dagen Gardameer en 1 nacht zuid-Duitsland.

Heenweg overnachting:

Zwitserland - Luzern Neuenkirch.

Een IHG hotel, een keten die wij regelmatig boeken onderweg. Het was een prima hotel, op een fijne locatie langs de snelweg.

Eén dingetje over het hoofd gezien, geen airco! Jammer..

Verder beschikte het hotel over alle nodig faciliteiten zoals een lift, klein maar fijn ontbijt, fastfoodketens naast de deur, parkeerplaats en een kleine bar en een kamer van circa 20m2, voor 1 nacht genoeg.

*TIP:

Onderweg boeken wij meestal eenvoudige maar hygiënische hotels, in de meeste gevallen zonder speciale voorzieningen in de kamers.

Het is vaak de keuze tussen dure, grote kamers en appartementen voor 1 of 2 nachten óf voor deze korte duur compromissen sluiten en gaan voor budget en creatief m.b.t tillen van Lanah en douchen. Aangezien Lanah nog 'klein' is, gaan wij liever voor budget en hygiënisch.

Hoofdbestemming

Pietra Ligure

We verbleven in een aangepast appartement va Barbacciu Vacanze Green.

De gastheer was zeer vriendelijk en makkelijk te bereiken. Hij deelde direct zijn telefoonnummer om te bellen en te appen en na 2 dagen hadden wij een aangepast verblijf geboekt op de begane grond.

Het appartement had:

• minimale drempel bij binnenkomst en door klapdeuren naar buiten.

• een aangepaste badkamer met douchestoel en beugels,

• voldoende draaicirkel in de woonkamer én slaapkamer, mits slaapbank ingeklapt.

• 1 slaapkamer en in de keuken/woonkamer een comfortabele slaapbank 1.80m breed.

• Toegankelijk terras buiten (kleine drempel)

• Toegankelijke tuin (grotendeels gras) met betegeld en overkapt ontbijt-terras.

• Zwembad zonder randen. Je kon er in lopen net zoals bij de zee of rijden met een sportrolstoel geschikt voor water. Het zwembad had elke ochtend wel even nodig om op te warmen (wij waren er vroeg in juni) dit gebeurt namelijk op een duurzame manier. Lanah heeft het water liever ietwat warmer, lekkerder voor haar spiertjes ;)

*Tip: Kijk bij het boeken niet alleen naar 'aangepast', maar vraag om foto's of een plattegrond. Soms blijkt een “toegankelijke woning” toch een kleine verrassing te hebben, zoals bijvoorbeeld als een drempel van 3 cm die groter aanvoelt met een kinderrolstoel.

Het verblijf bij de gastheer Stefano en zijn familie was fantastisch. Het contact was laagdrempelig, we voerden leuke gesprekken en kregen veel goede tips. We mochten zelf aangeven wanneer wij gebruik wilden maken van het ontbijt en werden verwend met eigen gemaakt gebak. Lanah.... was het zonnetje en lievelingetje en werd regelmatig verwend met lekkere hapjes door de familie.

Het was een echt familie-bedrijf waar je je direct welkom voelde. Niets was teveel of lastig. Vrijgevigheid en verwennerij stond hoog in het vaandel.

Lanah en Stefano waren echte maatjes geworden die elkaar een beetje deden uitdagen, dagelijks even kletsten over alles wat Lanah zoal had beleefd. Het afscheid leidde hierom ook tot ‘ natte oogjes’ bij Stefano en Lanah.

De leukste uitstapjes op een rij:

1. Strand van Andora - Bagni Porto

Andora (in Ligurië) heeft een strandpaviljoen met toegankelijke voorzieningen.

Denk aan:

• speciale loopmatten over het zand,

• strandrolstoelen te leen,

• aangepaste toiletten bij het paviljoen.

• Parkeerplaats voor de strandtoegang (niet altijd vrij, verderop ook een parkeerplaats. Italianen nemen de parkeerregels niet zo nauw ;) )

Ondanks dat de strandrolstoel nog wat ruim was, hebben we een oplossing gevonden : een mini luchtbed als rugleuning!

2. Finalborgo

Een aanrader! Voor ons de perfecte sfeer, een dorp vol mountainbikers en klimmers. Naar ons idee is de sfeer hierdoor zeer gemoedelijk en 'vrij'. Het is een klein dorp met een gezellige dorpskern en grotendeels rolstoeltoegankelijk.

De winkeltjes waren niet allemaal toegankelijk, deze waren vaak klein en vol.

Let wel op: typische italiaanse straatjes vol kasseien. Voor rolstoelers die gevoelig zijn voor hobbelen en schokken waarschijnlijk te intens. Lanah ervaart nog niet teveel pijn in haar lichaam , gelukkig! Ze deed het prima: ze zette haar rolstoel op standje ‘langzaam’ en hobbelde heel langzaam vooruit en zag er gelukkig de lol van in. Ging het echt even niet meer? Dan maar even op de arm bij papa of mama.

*Tip: restaurant Megú, fantastisch !

3. Noli

Noli een charmant vissersdorp met een rustige boulevard die perfect is voor rolstoelgebruikers. Het historische centrum heeft smalle straatjes, veel winkels en restaurants. Velen zijn klein en beperkt bereikbaar met een elektrische rolstoel.

De promenade biedt prachtig zeezicht zonder trappen en er is een wekelijkse markt voor verse vis. Vis direct vanuit de visserbootjes, voor de liefhebbers ;)

Dit dorpje biedt een ruime ochtend plezier, struinen door het oude gedeelte, op het terrasje genieten van een hapje en een drankje, Lanah maakte vriendjes met 2 zwitserse jongetjes en scheurde door de smalle steegjes.

Het strand? Ingericht als elk ander strand aan de bloemeriviera met rijen bedjes die je kunt huren. Voor ons was het die dag net iets te koud voor zee dus wij hebben genoten van het uitzicht.

4. Ventimiglia

Deze grensstad heeft italiaanse en franse vibes. De moderne binnenstad is goed toegankelijk, met vlakke trottoirs en een rolstoelvriendelijk strand. De oude stad op de heuvel is minder geschikt vanwege steile hellingen en trappen. Als je de auto niet in de buurt hebt geparkeerd, ben je verzekerd van een stevige wandeling.

Wij zijn er enkele uren geweest en hebben over de boulevard gestruind, zijn even naar de moderne binnenstad gelopen en vervolgens hebben wij heerlijk gegeten aan het strand.

Het moderne gedeelte is (naar onze mening) minder charmant , het uitzicht op de oude stad en de haven heeft wél weer de authentieke charmes. In de verte had je ook uitzicht op Menton (FRA) stadje vóór Monaco. Wij zijn niet naar de oude binnenstad gelopen omdat onze looproute hierdoor te lang en vermoeiend werd. De bus was namelijk aan het begin van de strandpromenade in een woonwijk geparkeerd.

Wij hebben nog even getwijfeld om naar Monaco te rijden maar we zijn hier niet aan toe gekomen. Een deel van het reisgezelschap was er al eens geweest en ergens moesten we keuzes maken ;)

5. Pietra Ligure

Pietra Ligure is een badplaats met een lange, vlakke boulevard en meerdere toegankelijke stranden. Er is 'grijs zand' oftewel veel kiezel gemengd met zand. Het centrum heeft deels geplaveide straatjes, maar is over het algemeen goed te doen met een rolstoel. Ook het treinstation heeft een lift.

*Tip: Al Castello , Restaurant met authentieke pizza-oven. Italianen vormden het grootste deel van de gasten (goed teken) en een beetje geduld is noodzakelijk, haha.

Wat hebben we verder nog gedaan?

We hebben een fijne mix kunnen creëren van uitstapjes met rustmomenten bij de accommodatie. We hebben nieuwe dorpjes en steden verkend waaronder bovenstaande en een rondrit gemaakt richting Bergdorp Calizzano, op het strand gelegen, veel ijsjes gegeten en vooral heerlijk italiaans gegeten.

Terugreis overnachtingen

Camping aan westkant van het Gardameer

De terugreis liep… tja, ietsje anders dan gepland

Mijn broertje en zijn gezin hadden hetzelfde briljante idee: nog een paar dagen samen vakantie vieren aan het Gardameer. Wat kon er misgaan? Zon, wijn, gelato, la dolce vita – het hele plaatje.

Nou… het weerbericht, bijvoorbeeld.

De dag van aankomst was nog veelbelovend: strakblauwe hemel, zwoele temperatuur, we roken de pizza’s al. Maar daarna — alsof iemand daarboven besloot dat Italië dringend bewaterd moest worden — kwam de regen. En niet zo’n gezellig zomers buitje hoor, nee, monsoon-level Gardameer edition.

Dus daar zaten we dan. In onze ‘speciale’ stacaravan (lees: charmant krap), met oma, bonus-opa en aan de overkant mijn broertje met zijn gezin. De camping zelf bleek… laten we zeggen… niet helemaal zoals op de foto’s. Terwijl de modderstroom langs de voortent gutste, probeerden we tussen de buien door iets te ondernemen.

Naar een ander stadje rijden was redelijk te doen. Een Amfibie voertuig was handiger geweest... ;)

Ondanks de warmte i.c.m de regen toch zwemmen in het zwembad? Ging niet, zwembad kapot... Mini-disco voor de kids? Die ging door, helaas voor sommigen in het gezelschap haha.

Een goed humeur? Wankel, maar nog net drijvend.

Kortom: Beetje jammer, maaaaar we maakten er iets van !

We zijn twee keer een middag op pad gegaan en hebben een bezoekje gebracht aan één van onze favoriete wijnboeren.

Daarbij draaiden de keukens van de restaurants door en zijn we lekker gaan uiteten ( heerlijk, Bourgondiërs kun je niet blijer maken) en hebben de kids zich voornamelijk binnen geamuseerd met tekenen, puzzelen etc.

Positieve conclusie: We hebben weer even gezwaaid naar het Gardameer en onze geliefde bergen, even het 'thuisgevoel' ervaren alvorens wij aan de terugweg begonnen.

Ook zo kan een vakantie verlopen ;)

Terugreis overnachting 2

Buchenhain, Zuid-Duitsland

Deze overnachting hadden we samen met oma en opa last-minute geboekt — de dag voor vertrek nog snel even een route uitgestippeld en een hotelletje gevonden. Lekker efficiënt, dachten we.

Op de website stond trots vermeld: “rolstoeltoegankelijk met lift.” Perfect!

Een charmant, ouderwets Beiers hotel met Duitse én Nederlandse eigenaren, een goed aangeschreven restaurant én een biergarten. Wat wil een mens nog meer? (Behalve airco misschien, maar ach, de temperatuur was inmiddels dalend — wat kon er misgaan?)

Nou… de lift, bijvoorbeeld.

Eenmaal aangekomen werden we vriendelijk ontvangen. De eigenaar had zelfs een drempelhulp klaargezet voor de twee treetjes bij de ingang — steil, maar te doen. En toen… kwam de lift. Of nou ja, het 'schaalmodel van een lift'.

We hebben het geprobeerd met de grote elektrische rolstoel, maar zelfs met een aanloopje paste het niet.

De oplossing: rolstoel bij de receptie parkeren en Lanah één verdieping omhoog tillen. CrossFit in Beieren, wie had dat gedacht?

Gelukkig was het al laat, we hadden honger, en onze doelen waren duidelijk: douchen, eten, slapen.

De kamer bleek wat meer vintage dan verwacht, maar hé: het was schoon, de sfeer was goed, en de eigenaren waren duidelijk druk bezig met renovaties. Bovendien: perfecte ligging! Dicht bij de Autobahn, maar toch omringd door natuur en goed eten ter plekke.

En dan het eten (en het bier 🍺)…Zelfs de lokale nonnen kwamen er gezellig dineren. Dat zegt genoeg, toch?

Het eten was voortreffelijk, de bediening supervriendelijk, en het ontbijt de volgende ochtend prima verzorgd: klein, knus, maar met voor ieder wat wils.

Kortom: een overnachting met karakter — een tikkeltje krap, licht sportief, maar met een goed glas bier als beloning.

💡 Onze tips voor reizen met een kind in een rolstoel

Reizen met een kind in een rolstoel is een avontuur op zich — een combinatie van planning, improvisatie en een flinke dosis humor. Hier zijn onze hard-learned tips, rechtstreeks uit de praktijk (en soms uit de modder).

🍝 1. Zoek restaurants met terrassen op straatniveau

En vermeld altijd dat je ruimte nodig hebt voor een rolstoel. Italianen en Duitsers met kinderen? Die zijn dol op elkaar! Niets is te veel moeite… nou ja, bij zo’n 90% van de uitbaters dan 😉

🏖️ 2. Neem je eigen strandrolstoel of buggy mee

Als je mobiel wilt blijven buiten de geplaveide paden (lees: middeleeuwse kinderkopjes en zanderige strandpaadjes), is eigen vervoer goud waard.

📱 3. Check toegankelijkheid via Google Maps

Gebruik Street View alsof je zelf al op pad bent. Zo weet je meteen of die “rolstoeltoegankelijke ingang” niet stiekem drie traptreden en een drempel van 12 cm blijkt te zijn.

⏰ 4. Plan ruim — echt ruim

Spontaan iets bezoeken kan, maar alles duurt gewoon wat langer. Denk: dubbele reistijd, half zoveel stress (als je het accepteert) en twee keer zoveel ijsjes onderweg.

🌦️ 5. Weer onzeker? Reserveer slim

Kies een restaurant waarvan je weet dat het binnen drempelvrij is, en vermeld bij reservering dat je met een rolstoel komt. Bonuspunt: zo krijg je vaak de beste tafel.

🏨 6. Vraag de eigenaar om tips

Hotel- of campingbeheerders kennen hun omgeving het beste. Ze weten vaak precies waar de drempels, hellingen en verrassend toegankelijke pareltjes te vinden zijn.

🩺 7. Medische verklaring op zak

Een korte verklaring in het Engels van de hoofdbehandelaar kan écht handig zijn als je medische zorg nodig hebt. Het voorkomt veel uitleg met handen, voeten en Google Translate.

🚽 8. Eigen wc-verkleiner & inklapbaar krukje

Superhandig voor kids die wel over rompbalans of sta-functie beschikken: toiletverkleiner en inklapbaar krukje. Compact, licht, en je hoeft niet elke keer acrobatisch te doen in vreemde badkamers.

🪜 9. Altijd een drempelhulp mee

Klinkt overdreven, maar het is een life-saver voor die “kleine” drempels van 3 tot 8 cm. Die blijken namelijk overal te zijn. Overal.....

🍽️ 10. Eigen tafeltje meenemen

Heb je een rolstoeltafel ? Meenemen! Hotels en campings hebben niet altijd de juiste hoogte.

😅 11. Verschoonmomenten improviseren

Geen inklapbaar bed in de bus en kind te groot voor een verschoningsplek? Wij gebruiken een dikke fleecedeken in de kofferbak of op de vloer van de bus.

Buiten? Zoek een afgelegen bankje — natuur, privacy en frisse lucht inbegrepen.

🚗 12. Let op de reistijd

Lanah vindt autorijden prima, maar we laten haar niet langer dan 2 à 3 uur in de orthese zitten. Dus: pauzes! Picknickdeken uitrollen, even liggen, verschonen, wat eten en drinken. En regelmatig een overnachting inplannen doet wonderen voor ieders humeur en geduld ;)

🔧 13. Neem reservebanden mee (en een pomp!)

Want Murphy’s law geldt óók voor rolstoelen. Niets zo sneu als een lekke band op een bergweg.

🧰 14. Kleine gereedschapskoffer

Alle die schroefjes aan de rolstoel en de bus-inrichting vragen soms om een nood-ingreep. Een multitool is je beste vriend of vraag de uitbaters van de accomodatie.

🏡 15. Altijd even bellen bij het boeken

Leg je situatie goed uit: hoe groot de rolstoel is, wat je minimaal nodig hebt, en check of ze dat écht hebben. Zo voorkom je dat “rolstoelvriendelijk” in werkelijkheid betekent: “er is een helling, maar alleen voor geiten.”

🚗 16. Reis je met meerdere personen in 1 rolstoelbus?

Dan komt een dakkoffer en kennis van 'Tetris' goed van pas!

💡 Kortom: reizen met een kind in een rolstoel vraagt wat voorbereiding — maar het levert zóveel moois op. Met een beetje planning (en een hoop humor) kom je letterlijk en figuurlijk een heel eind.

❤️ Reflectie: samen kunnen we de wereld aan

Onze autoreis door Zwitserland naar Italië – van de bergen naar de zee, van Ligurië naar het Gardameer – was één groot avontuur. Niet alleen mooi om te zien, maar ook enorm leerzaam. Dankzij het aangepaste verblijf in Pietra Ligure, de verrassend toegankelijke plekken in de regio en natuurlijk de onweerstaanbare Italiaanse sfeer, kon Lanah écht meegenieten.

🧭 Perfect is het nooit — maar dat hoeft ook niet

Tot nu toe hebben we nog geen accommodatie gevonden die helemaal perfect is. En eerlijk gezegd: dat kan ook niet. Elke rolstoeler heeft zijn of haar eigen mogelijkheden en uitdagingen.

Lanah bijvoorbeeld heeft geen sta-functie en een fragiele rompbalans. Douchen en toiletgang blijven dus dagelijkse puzzels — maar met wat creativiteit, een dosis geduld en een flinke portie liefde, vinden we altijd een oplossing. Een beetje extra ruimte en minimale drempels doen al wonderen. De rest lossen we op met vindingrijkheid en spierkracht (soms ook in combinatie met wat humor en een geïmproviseerde yogahouding).

🍝 Ligurië: mooi, maar niet ons stukje Italië

Zouden we nog eens teruggaan naar Ligurië? Waarschijnlijk niet óf voor 2-3 overnachtingen op doorreis om onontdekte stukjes kort te bezoeken.

De regio heeft veel charme, maar ook voor onze smaak bij een aantal kustplekken een tikkeltje teveel vergane glorie. De 'echte' bergachtige gebieden liggen nét te ver van Pietra Ligure om spontaan even naartoe te rijden.

Wat we wél meenemen: adembenemende vergezichten over zee, culinaire hoogtepunten, heerlijke olijfolie, pesto en busritjes vol hobbels, kronkels én nieuwe herinneringen. Het samenzijn, de gastvrijheid, de verwennerij door Barbaciiu en een flinke portie leermomenten dragen we met ons mee. Maar toch voelde het anders dan het Italië dat wij zo intens liefhebben. Ieder zijn ding toch?!

🌍 Buiten je comfortzone begint groei

Reizen met een kind in een rolstoel vraagt planning, geduld en soms een goed gevoel voor humor. Maar boven alles laat het je zien wat écht telt: samen ZIJN, flexibel blijven en genieten van de kleine momenten — of dat nu dat ene leuke restaurantje, het lekkerste bolletje 'çrema di pistacchio ijs' ooit bij de gelateria in het dorp, een (voor dat jaar) zeldzame 'droge' zonsondergang boven het Gardameer is, of een onverwachte regenbui die eindigt in een lachbui.

We reizen niet alleen om nieuwe plekken te zien, maar ook om te groeien als gezin, om te leren van wat wél en niet werkt, en om de wereld stukje bij beetje toegankelijker te maken — voor Lanah en voor iedereen die zijn eigen pad bewandelt.

We hebben ons voorgenomen om te blijven ontdekken. De wereld is groot, mooi en vol verrassingen — en niet elk plekje hoeft perfect te passen bij je wensen om waardevol te zijn. Soms kom je ergens waar je denkt: hm, niet helemaal ons ding… maar juist dat maakt reizen zo bijzonder. Want ook dát zijn herinneringen die je niet wilt missen.

Buiten je comfortzone begint groei — en wij nemen Lanah, onze glimlach en de bus gewoon mee op elk nieuw avontuur.

Want één ding weten we zeker: samen kunnen we de wereld aan ❤️

Ciao, arrivederci!